ein Woche...

Cześć,
na samym wstępie chciałam Wszystkim przeprosić, za to, że tak bezczelnie zaniedbuję bloga. Spowodowane jest to tym, że do mojego wyjazdu pozostał tylko jeden tydzień. Dokładnie za 7 dni o godzinie 14:55 będę wsiadała na dworcu autobusowym do autokaru. Na samą myśl robi mi się niedobrze... Im bliżej godziny 0, tym bardziej nie chce tam jechać. Dodatkowo z tego stresu z dziewczyną, z którą mam jechać trochę się posprzeczałyśmy. Chciałabym zostać i ten czas spędzić z przyjaciółmi.
W tym tygodniu czeka mnie jeszcze cała masa zakupów, zniesienie ze strychu walizki i zapakowanie jej. Ciekawa jestem ile łez popłynie przy pakowaniu... :( Muszę jeszcze wykupić ubezpieczenie.
Jest jedyny plus wyjazdu, ominie mnie sprzątanie po remoncie kuchni ;) Niezmiernie się z tego powodu cieszę, bo będzie baaaaardzo dużo sprzątania. Ale obiecałam mamie i siostrom, że będę się z nimi łączyć duchowo przez Skajpaja :D
W tym tygodniu również spodziewam się wystawienia pozostałych ocen i podliczanie średniej. :P
Niestety ale nauczyciele nie kwapią się i czekają do ostatniej chwili, jeszcze bardziej nas przy tym stresując. Nadal są jeszcze dziewczyny, które nie otrzymały swojej umowy. Ja na ich miejscu w szpitalu psychiatrycznym wylądowała. Został tydzień, a one nie mają przewoźnika i z tego co wiem to żadnych ubrań, ani tych wszystkich innych też nie.
Dla przypomnienia pokażę Wam kilka zdjęć miejsca, w które sie udaje na 3-miesięczną praktykę.

Hotel wydaje się być uroczym, ale jak będzie okaże się niebawem.
Pokażę Wam jeszcze dzieło mojej utalentowanej siostry :P

 

 

 

 

była pyszna ♥

 A teraz wybaczcie, ale czas się wziąć do nauki...
Trzymajcie się ;***